>>1483>Bugun ne kadar yalnız olduğumu farkettim. Kendimi anlatabileceğim yahut günün sonunda sarılıp dinlenebileceğim kimsem yok. Annem beni anlamaz, arkadaşlarımın öyle bir durumda umrunda olmam. Konuştuğum kız ise başka dertler ile boğuşuyor sanirim yahut benden hoşlanmıyor.Bu hayatta kimsenin seni hiçbir zaman iplemeyeceğini kabullenerek kendince olumlu bir adım atabilirsin anon. Okulu bir an önce bitirip askerliği aradan çıkarıp iş olayını halledip iyi kötü kendini kurtarmaya bak çünkü başta ailen ve akrabaların olmak üzere herkes üstüne binmeye başlayacak işin içinden hiç çıkamayacaksın.
Bu yalnızlık sorununu aşmanın en etkili yolu dediğim gibi kendini geliştirmek anon. Kendini ne kadar geliştirirsen insanların gözünde o kadar değerli hale gelirsin. Kendini geliştirmezsen ne kadar çok insanların iyiliği için uğraşırsan uğraş, ne kadar onlar için kendini yıpratırsan yıprat onların gözünde sadece kendini ucuzlatmış olursun. Seni en fazla bir uşak, bir amele gibi kullanmak için sadece ihtiyaçları olduğu zaman yanlarında tutarlar, işleri bittiğinde ise yüzüne bile bakma gereği duymazlar. Eğer kendine yatırım yapabilirsen zaten o saydığın insanların büyük çoğunluğu yalandan bile olsa samimiyeti ve gülümseyi bir an olsun bırakmayıp çevrenden ayrılmayacak. Ve en önemlisi çevrendeki insanları sen seçebilir hale geleceksin bunu sakın unutma.
Bu anlattıklarım sendeki yalnızlık hissini ne kadar kapatır orasını bilemiyorum ama hayatın işleyişi böyle.
>Tavanı izliyorum ve artık video oyunlarına ilgim dahi yok. Bugün gta 4 oynamaya çalıştım biraz. Canım sıkıldı, daraldım. Kitap okumaya çalışıyorum sıkılıyorum. Ders yapmaya çalışıyorum sikiliyorum. Canımı sıkmayan hiçbir şey yok. Neden böyle ki…Dijital minimalizm + Mümkünse dopamin detoksu + Şekersiz, düşük carb diyeti + Kapalı alanda olabildiğince az dur
Dediğim gibi bir ajanda edinip kendini düzene sokmak dışında yapabileceğin hiçbir şey yok anon gerisi tamamen şans işi.