2016 yılında boynuzlu bankadaki kredi kartımı kapattırdım. kapatırken de kalan tüm borcumu ödedim ve ekstra borç durumu olup olmayacağını da defaatle teyit ettim. herhangi bir borç gözükmeksizin kartın kapandığını belirttiler ve yollarımız ayrıldı, ta ki 2019 yılına gelinceye kadar.
2019 yılının ortalarında bir gün telefonum çaldı ve boynuzlu bankanın müşteri hizmetleri mevcut borcumu ödemediğimi ve ödemenin en geç 7 iş günü içinde yapılması gerektiğini yoksa işlem başlatılacağını söyledi. o günden sonra da papağan gibi borcumu ödeyerek kartımı kapattığımı, bunu teyit ettiğimi ve herhangi bir borcum bulunmadığını papağan gibi sürekli tekrarlayıp durdum. kaç kere müşteri hizmetlerini aradım hatırlamıyorum. ama inatla aynı cevabı aldım; anlıyorum, ödemeyi gerçekleştirdikten sonra itirazda bulunabilirsiniz… lan neyi, hangi borcu ödeyeceğim diye çıkışmalarım da herhangi bir cevap vermedi ve en sonunda sinirlerin koptuğu noktada bankaya gidip olay çıkardım. sonucunda da gözaltına alındım. gözaltı ardından muayene için hastaneye götürüldüğümde de içimde kalan sinirim doktora karşı çıktı. var mı şikayetin, madde falan kullanıyor musun diye sanki böcekle konuşur gibi konuşması üzerine kendimi tutamayıp; nasıl senli benli konuşuyorsun insanlarla ya, her gözaltına alınan aşağılık birer amip mi oluyor? senden ve bu yanımdakilerden 3 kat fazla eğitimim var benim diye çıkıştım. o an zaten üstün körü bir darp edildim. sonrasında da çeşitli hakaret ve küfürlere maruz kaldım. sorun şu ki ne avukata ne başka bir şeye derdimi bir türlü anlatamadım. herkeste aynı cevap; anlıyoruz, ama sistem şu şekilde işliyor, önce borcu ödeyeceksin sonra itiraz edeceksin.. bir gece çıldıracak gibi oldum, ciddi anlamda o sinir krizleri nasıl geçiriliyor, insanlar nasıl cinnet haline giriyor çok net hissettiğimi hatırlıyorum. sonraki süreçte de o parayı ödemedim. çünkü öyle bir borcum olmadığı bana zaten kartı kapatırken beyan edilmiş, hangi borcu ödeyeceğim, ne borcunu ödeyeceğim? 2 sene boyunca 212 ve 216 alan kodlu numaralardan her gün arandım, başlarda açıyordum ama iş pisleşme boyutuna gelince açmamaya başladım.
ve bugün… sabah 9.30 gibi zil çaldı, bir icra memuru ve bir avukat kendilerini tanıttıktan sonra buyur bile demeden daldı içeri. bir şeyler gevelediler ve neyden kaç adet var, ne var kağıda yazdılar gittiler. şimdi balkonda oturdum sigara içiyorum. birkaç zamandır düşündüğüm konuda artık kararım kesin, üç kuruş birikmişim var. lise diplomasıyla romanya'da bir
Post too long. Click here to view the full text.