/comfy/ - Comfy General

sonunda birisi internetin ölümü hakkında video yapmış.
her yerde bunu söylüyorduk ulan internet 10 sene önce böyle 20 iq sikindirik bir ortam değildi kimse fark etmiyor mu diye.
normiler her şeyin anasını sikiyor, internet iki üç tane milyarderin sitesinden ibaret olana kadar bu döngü böyle devam edecek muhtemelen.

normileri ilgilendiren bir konu değil onlar zaten bu sikik dünyanın çarkı olmaktan gayet memnunlar hiçbir şeyin farkında bile değiller. yani farkındalık yaymak mümkün değil.
eskiden çanlar vardı şimdi bunlar da politik propaganda, zumcuk böcekler ve sikik normiler tarafından talan edildi.

tam anlamıyla twitter ile 4chan arasındaki tek fark nigger diyebilmek, niş kültürler ve ilgi alanları tamamen folloş edildi ve yenisi gelmiyor.

eskiden ezik denilerek yerilen anime, vidya oyunları, sıçanlık gibi ilgi alanları, yaşam tarzları şimdi havalı oldu normiler doluştu tam ortasına sıçtı, şimdi sağda solda en introvert benim diye sidik yarıştırıyor enikler kek.

hedef kitle değişince de bu tür şeylerin kalitesi 50 iq çoğunluğa hitap edecek şekilde üretilmeye başlandı doğal olarak da kalite yerlere düştü, bu döngü kafamızı çevirdiğimiz her yerde.

eskiden bu dev şirketlere baş kaldıran bir şey anlatmaya çalışan solcu üstadlar havalı, marjinal, aydın sayılıyordu şimdi sağcılar bunları söylüyor komplo teorisi oluyor insanların beyninin nasıl sikildiğini buradan anlayın.
ins*nların düşünceleri, hayat görüşleri, yaşam tarzları ironisiz bir şekilde yapay zeka chatbotlar tarafından şekillendiriliyor. npc menesi bir meme değil realite oldu artık.
Post too long. Click here to view the full text.

Ben sadece... Bunun hayat olduğuna inanamıyorum. Hayat bu. Fantastik bir maceranın yıldızı olduğum büyülü bir üçüncü perde yok. Aniden süper güçler kazanıp hayali kötü adamlarla savaşmayacağım.Hayat Budur. Olacakların hepsi bu. 50 yıl sessiz, kasvetli sefalet. Bilincimiz, Tek seferlik hayatta hayal edilemeyecek kadar sıkıcı bir şeye harcanıyor. tek "yeteneğim", kölelik yapmak, medya tüketmek,
içimdeki boslugu asla dolduramıyacak hobilerle uğraşmak, yemek yemek, sıçmak hepsi bu kadar.

https://youtu.be/qmzE4ySUTN4?t=897
>daha fazla fiziksel güç
>daha az kafa sorunu daha az depresyon
fiziksel olarak güçsüz olan soyaoğlanları depresyona daha çok giriyor olaylara karşı daha hassas oluyor tıpkı bir avrat gibi.
ağlayan soyjak bir mene değil gerçekliğin karikatürize edilmiş hali.

Paravericiyle bahçede çalışıyoruz. Bir iki saat çalıştıktan sonra en az üç dört saat kendime vakit ayırmam lazım yoksa salak gibi oluyorum. Mantığıma yatmayan bir işi yapmaya kalktığım zaman deliriyorum. Sonra bana sen oturup duruyorsun iş sevmiyorsun diyor. Sen seviyorsan yap o zaman diyorum susuyor. Amına koyayım bahçede ot yolmakla, ağaç budamakla, ekin sulamakla iş mi biter? Her gün aynı bok. Bana sabah 7de kalkalım güneş yokken halledelim bitmeyecek yoksa diyor. Kafayı yiyecem. Birkaç aydır böyle devam ediyor. Para falanda almıyorum. Uzman çavuşluğa falan mı başvursam gidecek yerim yok, param yok diye köle gibi ne isterlerse yapmamı istiyorlar.

bir dili okuma / yazma / dinleme / konuşma konularında akıcı hale getirecek şekilde öğrenmek ortalama ne kadar sürer anonlar? şu an a1 olduğum bir dili 2 hafta içinde b2'ye çıkartabilir miyim?

>modern sapiens 300 bin yıllık
>ice age bittiği anda tarihin başından bu yana sadece 10000 yıl geçmiş ve insanlık 10k yılda aşırı hızlı bir şekilde bu duruma gelmiş
bazen insanlık gerçekten özel varlıklar mı diye düşünüyorum, 10000 yılda biyolojik olarak zeka seviyemizin bu kadar yükselmesi mümkün değil, normalde milyon jenerasyon gerekiyor bu şekilde bir sıçrama olması için.

gerçekten ilginç. ama şöyle bir düşündüğümde de insanlığı ileriye götürenler, beyni olması gerektiğinden fazla gelişmiş bir avuç insan, genel popülasyon hep ayak işlerini yapmış, gününü geçirmek için yaşamış ve ölmüş.
normiler, genel midwit düşük zeka popülasyon aslında olması gereken insan türü, toplumdan sıyrılacak şekilde bir tık yüksek zekaya sahip insanlar anormaldir buna göre.

soldaki literally me ama sağdaki gibi olmamak için elimden geleni yapacağım.

Mühendislik bitirdim. Literal 500k ppl şehirde yaşıyorum. İş yok. İki buçuk senedir evde oturuyorum. Ankara'da vs. yaşamam lazım iş bulabilmem için. Gitsem bile aldığım para kiradır vs hiçbir şekilde yetmeyecek. Gitmek istemiyorum. Burda da iş yok. Ne bok yiyeceğimi şaşırdım. Birkaç ay sonra 26ya gireceğim. Evdekiler fena tosunluyor. Kaç sene oldu, yatıp duruyorsun, ben senin yaşındayken falan fistan konuşup duruyorlar. Geçen yemekyapıcı telefonda birisiyle konuşuyordu ne olacak bunun hali bilmiyorum dediğini duydum. Zar zor iş bulmuştum ama istifa ettim. Adgari ücret verip sikebildiğimiz kadar sikelim derdindeydi şirket. Gerçekten sıkılmaya başladım. Herkes evdeyken dışarda parkta oturuyorum, yürüyüşe çıkıyorum. Gece tek başıma karanlıkta oturuyorum. Yemeğimi falan hemen yiyip kalkıyorum. Evdeyken kendimi çok huzursuz hissetmeye başladım. Psikolojim bozuldu.

İyi bir üniden, iyi bir gpam var. İngilizcemde var. Vasıfsız işlere falan başvursam beni tosunlarlar mı? Daha önce gişe memuru olmak için bir şirkete gitmiştim. Müdür sen niye geldin buraya yapacağın işi biliyor musun neden kendi mesleğini yapmıyorsun diye soru bombardımanına tutmuştu. İyı geceler.

y*tup piçindeki tikbok tier shorts özelliğinde diğer boklar gibi ileri geriye alma yok normal videoyu açmak için sağ tıklayıp linki almak gerekiyor uğraşmamak için bu eklentiyi kurun direkt linki veriyor 5 kb bişi zaten

[YouTube] If I Had (embed)
unironik bütün hayatımı sıçan olarak geçirdim ne çocuklukta ne ergenlikte ne yetişkinlikte kıyınsından ucundan topluma girmedim, normiliğin kıyısından bile geçemedim hayatımın hiçbir döneminde normal bir insan gibi yaşamadım, hayatımda güzel diyebileceğim hiçbir anı yok.
herkes çocukluğa geri dönmek ister benim çocukluğa dair hatırladığım tek şey eziklik, yoksulluk, sonu olmayan bir şekilde her şeyden dışlanmak kızlardan bile sürekli dayak yemek.
kabuğumdan dışarıyı göremiyorum bundan dolayı dünyadan nasıl izole olduğumu anlayamıyorum, daha yeni anonim inst*gram hesabı açtım ve biraz bakındım insan olmaktan ne kadar uzak olduğumu fark ettim. herkese normal gelen şeyler bana inanılmaz uzak geliyor. bazen böyle farkındalık yaşıyorum ve götüm yanıyor, ne yapacağımı bilmiyorum öfke dışında hiçbir şey hissetmiyorum fiziksel acı bile.