/comfy/ - Comfy General

Abim okumaya useniyorum dikkatim daginiyor

bunlar bir yandan sürerken, keyfine hiç laf ettirmiyorsun senyor! bu sahte dünyada kendinden bir parça arıyorsun! bu saçma dünyada sen tezahürün yok elbette. sen uyumsuzsun. annen ve baban bir köşeye, onun bunun çocuğu olmayacak kadar uyumsuzsun. sen sadece bir deneksin. yanlışlıkla yapılan bir hatasın. kocaman evrende, binlerce türün arasında zevk için yapılan eylemin istenmeyen sonucusun. sen hiçbir şeysin.

insanları bu kadar kendin sanlettiren şey de ne ahmak! bu ütopyada hayatta kalmaya çalışıyorsan sadece ütopik davranarak hayatta kalabilirsin. sen hiçliğe mahkum büyüdün. ama buna mahkum ölmek zorunda değilsin. tanrının seni neden yarattığını sorguladın mı? bu kadar farkındalık ve yapabileceğin şeye rağmen? tanrının sikinde bile olmadığının ihtimalini düşünüyor musun? yoksa hala bunların birer deneme olduğunu mu düşünüyorsun? sen bundan ibaretsin, kendi paranoyalarında kaybolacak, kendini yitirecek kadar yüzsüz ve adi. sen acı çekmeden insanlara zarar verdin. sen, gözünü kırpadan kana boyadın her yeri. şimdiyse iyi hissetmek için vicdanını reddediyorsun. reddettiğin şey gerçekliğe dönüştü, hiçbir şeye duygun ve tahammülün kalmadı.

bütün bu olanlardan çıkış yolu arıyorum sadece. ben canavar olmak istemiyorum, ben bu olamam. ben bu kadar zalim bir insan olamam. bütün bunları ben yapmış olamam! neredeyse kazanıyordum, kaybettim kendimi. içimdeki kötü insan kazandı. karanlık tarafıma yenildim. ben önemli değilim. biz önemli değiliz. bizler sadece piyonuz. kendimi kandırdım, kandırmayı sevdim. kendimi kandırınca hayattan kaçmış oldum. kendi delüzyonel algımı yarattım. kendi hayal dünyamda kayboldum. sonra, gerçek hayatla karşılaşınca bu canavar oluştu. insanların arasına karışmaktan korkuyorum ben. ben en çok kendimden ve yapabileceklerimden korkuyorum. bu kadar duygusuz olmama rağmen korkmak ne büyük şans!

ya kendime zarar verecektim ya da diğer insanlara. çünkü artık gerçekliği hissedemiyorum. mutlu olmak hissini, üzgün olmak hissini tanımlayamıyorum. bir şeyler hissedebilmek için rol yapıyordum. bir şeyler hissetmek için acı çekiyordum. bu yüzden kendime zarar veriyordum. çünkü ancak, bir şeyler, gerçekliği o zaman hissedebiliyordum. şimdiyse gerçeklikle bağımın kalmadığını hissediyorum. ben kötü bir insanım. ben ruh hastasıyım. toplum için tehlikeliyim. insanların arasında karışmaması gereken canavarım.

artık devam etmek istemiyosun. beyninin derinliklerine indiğinde o lanet benliğini fark edebiliyorsun. bunu şu ana kadar bastırdığın için patlak mı veriyor? hayır… sen sadece hastasın.

beyninin derinliklerinde insanlara karşı öfkeni görebiliyorum senyor. insanların sana acımamasından dolayı sen de onlara acımıyorsun. çamurlu postallarla üzerlerinden geçiyorsun. ama yanıldığın bir nokta var. senin günün hiçbir zaman gelmeyecek. hiçbir zaman ideal benliğine ulaşamayacaksın. sadece defetmeye çalıştığın yanlarının tutsağısın. bu satırları neden yazıyorum biliyor musun senyor? sana bir şeyleri idrak ettirmeye çalışıyorum. koca bir potansiyeli çöpe atışından hayıflanıyorum. sen benim en büyük yatırımımsın. ama kibrinden vazgeçmek zorundasın. artık yapman gereken şeylere odaklanmak zorundasın. zaman ikimiz içinde kötü işliyor. niye kendini kandırıyosun? deli misin sen? bu girdaptan çık artık!

-artık tüm bunlar gerçek olsun ya da olmasın, umrumda değiller. çünkü artık yaşamak için mecalimin kalmadığını hissediyorum. sen bile gerçek değilsin. sen benim aklımın ürünüsün sadece! artık seni görmek veya işitmek istemiyorum. benliğimi ele geçirmeni istemiyorum. o hastaneye bir daha geri dönemem!
-beni istesen de istemesen de kabul edeceksin. ben senin içindeki nihai kötü gücüm. ve sana karşı zaferim benliğinde mağlup olmakla sonuçlanıyor.

bak senyor, ben aklının ürünüyüm evet, ama aklındaki bütün bazı düşüncelerin kombine haliyim. senin aksine benim hiçbir duygum yok. merhametim yok. ve bu özelliklerim zamanla sana yayıldı. şimdi anladın mı beyninin derinliklerinde neler olduğunu?

>>5523
Oxumadım

>>5536
>
this

Kes ağlamayı sokarım bağlamayı -Aşık Veysel