/comfy/ - Comfy General

Ben de seni seviyorummmm

>>1462
Bugün yolda yürürken yıllardır görmediğim birine denk geldim fakat yanında bir arkadaşı vardı ve durup birbirimize bakmadık bile. Çok samimi değildik zaten ve otistliğimin tutmaya başladığı dönemlerde başlayıp bitiyor tanışıklığımız. Daha sonra yine yıllardır görmediğim bir arkadaşıma denk geldim. Sıçan olduğumdan anlatacak pek bir şey bulamadım ve otistliğim tuttu hafiften ama olabildiğince idare ettim. Konuşacak konu nasıl bulunur anonlar? Hele ki otist ve hayatsız bir sıçan olarak nasıl idare edeceğim? Numaramı aldı ve beni daha sonra sık sık arayıp çağıracakmış gibi duruyor. O yüzden hala daha biraz panik moddayım ama bulunduğum yeri terk edene kadar bir kaç ay daha görüşebilmek istiyorum. Umarım tutup da diğer insanları toplamaz o kalabalığın içinde eririm.

Eee sizler neler yapıyorsunuz anlatsanıza biraz. Gününüz nasıl geçti?

>>1463
ben genelde ne yapıp ettiğimden bahsediyorum muhabbetin tıkanmaması adına. örneğin "X şehrinde Y okuyorum, bu X şehri şöyleymiş yav" gibi gereksiz detaylar vererek konuşma süresini uzatıyorum.

bugün tamamen random biriyle otobüs durağında tanıştım, istanbula gidiyordu, özbekistanda elektrik işiyle uğraşıyormuş, 45 dakka muhabbet ettik

>>1464
Anon sorun da orada zaten khhv ve neet'im diyorum sana. Arada bir mecburiyetten bir şeyler almak için dışarı çıkıyorum sadece. O arada bu insanlar denk geldi. Yaptığım hiçbir şey yok ne anlatacağım insanlara nasıl lurkladığımı mı?

>>1466
Anon izlediğin filmler falan yok mu, onlardan bahsedebilirsin; her insanın aşağı yukarı elbet bir adet ortak yönü olur. Hiç olmadı karşındakinin ilgi alanıyla ilgili sorular sor. Aşırı jenerik olsalar dahi onu bir süre konuşturursa daha fazla şey sorabilirsin.
Böyle böyle de bir yerde ortak nokta yakalayabileceğini düşünüyorum. Bulunca da onun üzerine git; can ciğer kuzu sarması olmana gerek yok. Konuşma biraz uzasın yeterli, yahut görünce selam vermeye yetecek kadar olsa kafi :-))

>>1470
Öncelikli olarak verdiğin tavsiyeler için çok teşekkür ederim. Fakat senin verdiğin tavsiyelere uymaya kalkıp muhabbet yürütmeye çalışsam bile ne kadar dayanabilirim bilmiyorum. Anon 26 yaşıma girdim ve 6.sınıftan beri doğru dürüst konuşamıyorum. Zihnim o zamandan beri uyuşuk bir halde. Hiçbir şeye odaklanamıyorum. Bazen ya bir anda ne diyeceğimi bilemeyip konudan ve ortamdan kopup donakalıyorum yada konuşabilecek olsam bile kekeme gibi saniyelerce kitleniyorum. Mesele sadece benim konuşacak bir konu bulamamam değil. İçinde bulunduğum ortam çocukluğumdan beri nörolojik ve psikolojik olarak geri dönülmeyecek şekilde beni etkilemiş durumda. Kendimi kurtarabilmek için en ufak şey yapamıyorum. Bu zamana kadar kendimi hep geri çekmek zorunda kaldım. Yaşadığım olaylar beni de aşan şeyler ve çocukluğumdan itibaren çözümsüzlüğün içinde büyüdüm. Kendimi dışarı her atmayı denediğimde daha da dibe battım. Senin dediklerini yapabilecek kadar olsaydım 18'ime basar basmaz tüyüp uzamıştım bu bulunduğum ortamdan.

Çocukluğumdan beri belki ilerde düzelir diye bir şeyler yapmaktan kendimi hep alıkoydum. İntihar edeceğime şunu bunu yaparım öleceksem de öyle ölürüm diyor ya intihar tiradlarında bazıları o tarz şeyler. Şu an bakıyorum da zamanında keşke intihar etseydim diyorum.

>>1473
anonum hiçbir şey için geç değil, bir an önce bir şeyler yapmaya çalış; geçmişe kitlenip kalma =^)

internette komüniteler var, garipli de olsa utanç verici de olsan gir konuş yaz bir şeyler, ne çıkar konuşamazsan; böyle böyle gelişeceksin elbet.

Olmadı işe girince açılırsın. Bir şekilde her şey yerine oturur merak etme =33