/comfy/ - Comfy General

güneş doğmadan önce yada dolunay geceleri çıkıyorum etraf 6 7 katlı binalar ile dolu olduğu ve benimde açık hava istediğimden ya evin arkasındaki geniş meydana gidip ortasındaki su havuzunun kenarına yatıyorum yada sahilin sessiz kısımlarına gidiyorum denizi izlemek kuma yatmak boş yollarda yürüyüp parklarda oynamak kuş sürülerine koşup onları uçurmak hoşuma gidiyor eskiden sarhoşlar olurdu artık onları görmüyorum

bu soğukta hiçbir güç beni dışarı çıkartamaz, en azından ilk bahara kadar.

benim yaptığım en extreme şey alternatif eve dönüş yollarını keşfetmek

>>1249
Kafanı dağıtabiliyor musun bari? Başının belaya girmesinden korkmuyor musun ya birileri veya köpek sürüsü falan dadanırsa diye? Ben de bu gece yarısı çıkıp turlayacağım biraz ama o kadar boktan bir yerdeyim ki ne deniz var gidip görebileceğim ne adam gibi geç saatte girilebilecek yeşil alan var ne de şehirde turlayıp bakılacak her hangi bir yer var kasabadan bozma bir işçi-çiftçi şehrindeyim.

>>1251
Eee alternatif eve dönüş yollarını keşfetmekten başka kendini rahatlatmak için neler yapıyorsun peki?

>>1252
alternatif dönüş yollarını keşfetmekteki amacım kendimi rahatlatmak değil kendimle başbaşa kalmak.
Sigara içmek ve tek başıma gezmek dışında kendimle başbaşa kaldığım bir an olmuyor. Bu yalnız kalmama durumu yalnızca çevremdeki bireylerle kısıtlı değil, hayatın gürültüsü ve işi gücü de kapsıyor.

sabah böyle 2 gibi kafam iyice dağıldığında montumu + atkımı + eldivenimi + botlarımı + yeleğimi giyip dışarı çıkıyorum yürüyüşe. Müzik dinliyorum yolda yürürken, soğuğun beni üşütmesi yaşadığım hissiyatını veriyor. Ayrıca yürürken etrafı keşfetmek güzel oluyor. Başıma hiçbir şey gelmedi bu güne kadar.


Bir buçuk saat falan yürüyorum, ne kadar mesafe kat ettiğimi bilmiyorum amacım sadece birazcık hava alıp etrafta ne var ne yok görebilmek.

Yaklaşık bir 50 dk turlayıp geldim. Turlarken el ele tutuşan bir kaç çifti görünce götüm yanmadı değil ama yine de bir rahatlama hissettim. Bu 50 dk'lık sürede turlayabildiğim en güvenli yerleri turladım. Bundan sonra aynı güzergahlarda turlarken yine aynı zevki alır mıyım hiç zannetmiyorum ama gidilecek yol illa ki bulunur.

>>1253
Ee demek ki kendinle başbaşa kalarak rahatlıyorsun sen de.

>>1254
Bu havada montla birlikte atkı, eldiven, bot ve yelek çekip dolaştığına göre iç anadolu veya doğu gibi bir yerde olmalısın anon bana ince montla bile ter basıyor. Senin oralar nasıl? Anlatsana ne tarz yerleri geziyorsun tam olarak.

Gece 10 gibi çıkıyorum ben yürüyüşe. Suri veya köpek saldırısına uğramak istemiyorum. Zaten ufak tefek adamım. Sigaraya başladım. Zararlı olduğunu biliyorum ama bana yoldaş oluyor. İki tane içiyorum, gidiş ve dönüş yolunda. Param yok ama ayda 50 liralık keyfimde olsun. Küçük şehirde yaşıyorum. O yüzden ara sokaklar bomboş. Dışarısı soğuk ve karanlık. İnsanların ne kıyafetini ne yüzünü seçebiliyorum. Yere bakarım genelde. Kafamı meşgul ederim yürürken. Mesela empati kurarım. Önemli veya ünlü birisinin yerinde olsam ne yapardım tarzında. Boş beleş asla gerçekleşmeyecek hayallerimde var. Ne bileyim tekrar 18mişim mesela, kendimi farklı alana yönlendiriyormuşum. Kendi hayatımdan memnun değilim anlayacağınız kendime farklı evrenler yaratıyorum kafamda. Yanımda konuşacak biri yok ama aklımdaki beni yalnız bırakmıyor. Bilmiyorum sanki kaçış psikolojisi gibi. Çünkü beni iyi hissettiriyor. Sonra bir bakıyorum eve gelmişim.

>>1257
>sigaraya başladım
anon yeni başlamışsın 6 yıllık içici olarak kesinlikle bırakmanı öneririm. Günde 2 sigara içmek işin yalnızca başlangıcı, henüz nikotin toleransın da çok düşük.

Ben şuan günde 1.5 paket sigara içiyorum normal paket almaya kalksam aylık 660 lira yapıyor, bu yüzden sarma içiyorum.

>kesinlikle cebe zarar
>yüzün leş gibi kokuyor
>solunum yolu enfeksiyonu ya da faranjite yakalandığında iyileşme süreni çok uzatıyor
>eğer zayıfsan kilo alman duracak ve kilo vermeye başlayacaksın, kilolu bireylerde bu noktada etki yaratmıyor
>sabahları ağzında bok gibi bir tadla uyanacaksın
>bir müddet içmediğinde başında ağrı yapacak zaman zaman da miğde bulantısı
>bir noktadan sonra her hapşuruşunda veya öksürüşünde balgam fırlatmaya başlayacaksın
>2-3 yılın ardından nikotin toleransın sona eriştiğinde artık içtiğin sigaradan hiçbir keyif almamaya başlayacaksın, kafana vurmamaya başlayacak, tek yaptığın bağımlılığını yatıştırmak olacak.

Akşam yemeğinden sonra hafif bir sinir krizi geçirir gibi oldum. Önce hafif bir sinir patlaması ve ağlama yaşadım. Ardından yatağa uzanıp sakinleşmeye çalışırken kalbini kırdığım iyi insanların hayalimde sürekli bana bağırırken görüp yine ağlamayla birlikte bir hüzün yaşadım. Size de oluyor mu böyle?

Dayanamayıp kendimi dışarı attım. Şehir akşam 9'dan sonra ölü gibiydi tektük açık mekan ve bir kaç insandan başka bir şey yoktu, rahatça dolandım. Yaklaşık 1 saat turladım ve bacaklarım et kesti o kadar hamlamışım ki anlatamam. Yürüyüşün ardından anca sakinleşebildim. Çocukluğumdan beri hayatım bu şekilde devam ediyor daha ne kadar böyle gider bilemiyorum… Günlük blog'umu okuduğunuz için teşekkürler.

Bu akşam yine yaklaşık 1 saat yürüyüşe çıktım. Dışarıda her şey yine aynıydı. Akşam oldu mu yine tavuk kümesi gibi sessizliğe gömülen bir şehir. Ama bu akşam kendimi önceki günlere göre biraz daha iyi hissettiğimi söyleyebilirim. Sanırım akşamları tenha bir şehirde yapılan yürüyüş gerçekten stres atmama yardımcı oluyor. Umarım gerçekten öyledir ve ilerde daha da faydasını görürüm. Günlük blog'umu okuduğunuz için teşekkürler.

Akıl sağlığımı koruyamıyorum artık!

>>1263
Ne oldu anon, iyi misin?

>>1264
Ağlama krizi tuttu anon. Arada sinir krizi geçiriyorum. Arada dediğim de neredeyse artık her gün. Artık ya her seferinde otiste bağlayıp içe çöküyorum ya da ne olacaksa olsun modunda vahşileşiyorum. Hayat akıp gidiyor be anon. Kendim ve çevrem için bir şeyler başarmayı bırak daha sakin bir şekilde kafamı kaldırıp otiste bağlamadan insanların yüzüne bile bakamıyorum. Her haltı yiyenler çok bir şey başarmış gibi her türlü ikiyüzlülükle insanların karşısında hiç çekinmeden dikilebilirken ben neden kötü hiçbir şey yapmadığım halde suçluymuş gibi insanların yüzüne bakamıyorum? Çocukluğumdan beri bu böyle. Ne düzgün bir eğitim hayatım oldu ne de sosyal bir yaşantım. Kafamdaki bulanıklığı kaldırıp çocukluğumda ders çalışabilmek, bana denk insanlarla arkadaşlık edip ergen yaşlarımda düzgün kızlarla sevgili olabilmek için şu an nelerimi vermezdim. Ben hiçbir zaman sıçan falan olmak istemedim. Ama sosyal bağlar ve çocukluktan başlayan bu psikolojik durum beni bu yaşantıya itti. Artık fizyolojik olarak da sağlıklı değilim. İnsanlar bir sebeple benimle iletişim kurmaya kalktıklarında dakikasına otistliğimi seziyor. Daha da içim burkuluyor her seferinde. Bu saatten sonra bir şekilde üniyi tamamlasam bile hiç bir zaman sosyal olarak gerekli gereksinimleri gösteremeyeceğimi biliyorum. Geriye kaçıp gitmek veya intihar etmekten başka bir çözüm kalmıyor.

>>1293
Boyle durumlar bana da oluyor anon, cok guzel vakit gecirdigimi sanarken aklima birden ulasamadigim hayallerim, kacirdigim onlarca firsat geliyor. Yasitlarim disarida sevgilileriyle arkadaslariyla dolasirken benim ailemden baska konustugum kimse yok. Disarida bir kiz gorsem hemen aptal hayallere daliyorum birden moralim bozuluyor. Cok gaza geldigim bi an bakiyorum ki moralim yerinden kalkmis gitmis gene yalniz kalmisim. Dersleri rayina oturtmaya calisiyorum; okuldaki arkadaslar desen hepsine yapmacik, olmadigim gibi davranmak zorundayim. Yeni birileriyle konusmaya calissam ter basiyor bir bakmisim tirnaklarimin etrafi kan icinde. Sinir stres basinca uyumaya gidiyorum ama uyuyamiyorum kaskati kesilmisim. Hicbir sey yapmaya motivasyonum yok, butun gun bilgisayar basinda yazilim sicanlik falan yapiyorum. Internetten birileriyle konusmaya calissam bile batiyorum (fark ettigin uzere). Ama anon, hala burdayim cunku hala umudum var ki bir gun onume cikacak birisi. En son 3 ay once agladim simdi de dopdoluyum ama aglayamiyorum. Hala umut var anon, asla intihardan bahsetme. Eninde sonunda bir gun olacak.