No.2172
Her oyundan görsel atarak anlatmaya çalışacağım.Oyunları olabildiğince spoiler vermeden göstermek için görselleri ona göre seçtim.Oyunlarda tüm sonları görmenizi şiddetle tavsiye ederim, gerekirse okuduğunuz yerleri skiplersiniz.Hepsi derin toplum eleştirisi yapıyor.
Swan Song: Büyük İstanbul Depremi sonrası Türkiye'de yaşanacakları olabilecek en kötü senaryo ile anlatıyor ki hazırlıklı olun. Hükümet devre dışı kalmış, herkes kendi haline bırakılmış. İnsanların amacı tamamen yiyip içip rap şarkısı söylemek. İnsanlığın eğitim ve kültür olmadan ne halt olduklarını tam anlamıyla ifşa eden ve genetik ayrımcılığa maruz kalmış elemanın nasıl canavarlaşacağını gösteren muhteşem bir insanlık başyapıtı. Hatta bir sonda Van Gogh referansı bile var.
Cartagra ~Affliction of the Soul~ ve Kara no Shoujo üçlemesi: Semih'in hikayesi ile Müge Anlı olaylarının iç içe geçtiği, yaşananların sadece türkiyeye özgü olmadığını kanıtlayan, yeri geldiğinde fetö benzeri yapıların yeri geldiğinde katillerin bakış açısını onları yadırgamadan gösteren, eğitimin bir cacık düzeltemediğini kanıtlayan, tamamen her karaktere empati yapabileceğin kadar derin çok kaliteli ve müthiş ambiyanslara sahip Dante'nin İlahi Komedya referanslarını derin bir şekilde işleyen Mona Lisa gibi tablosu olan başyapıt.
Mojika: Truth Rears Its Ugly Head: Çirkinliğin ve toplumsal hiyerarşinin ahlak ve adalet üzerine kurulmadığı, en iyi en prestijli okulda bile zorbalığın dibini ve insanlığın içinden geçen tüm düşünceleri okuyabilme gücünü gösteren,eğitimin bir cacık düzeltemediğini kanıtlayan ,tüm bunların intikamını almaya çalışan mcnin çarpıcı hikayesini anlatan bir eser. Ben de daha oynuyorum bunu.
Ekstra olarak Fraternite(Clockup Oyunları=>Milletvekili çocuğu bile hikayede olabiliyor),Full Metal Daemon Muramasa,Wonderful Everyday ~Diskontinuierliches Dasein~ de öneriliyor ama daha oynayamadım onları.